زناشویی

چرا گاهی اوقات در روابط عاشقانه، نیاز به توجه و محبت بیش از حد داریم؟

همه ما به نوعی به توجه و محبت در روابط عاطفی نیازمندیم. این نیاز، بخشی طبیعی از وجود انسان است و به ما احساس امنیت، ارزشمندی و تعلق خاطر می‌دهد. اما گاهی این نیاز، به شکلی افراطی بروز می‌کند و باعث ایجاد مشکلاتی در رابطه می‌شود. در این حالت، فرد به طور مداوم به دنبال تایید، اطمینان‌بخشی و دریافت محبت بیشتر از طرف مقابل است. اما چه عواملی باعث می‌شوند که این نیاز در برخی افراد تشدید شود و آنها را به دنبال توجه و محبت بیش از حد بکشاند؟ در ادامه، 19 نکته در این‌باره را بررسی می‌کنیم:

  • تجربیات کودکی:

    کمبود محبت و توجه در دوران کودکی، می‌تواند ریشه اصلی این نیاز باشد.
  • سبک دلبستگی ناایمن:

    افرادی که دارای سبک دلبستگی ناایمن (به‌خصوص اضطرابی) هستند، بیشتر به دنبال جلب توجه و محبت هستند.
  • اعتماد به نفس پایین:

    فقدان اعتماد به نفس، فرد را نیازمند تایید و اطمینان‌بخشی دائمی از سوی دیگران می‌کند.
  • ترس از طرد شدن:

    ترس از دست دادن رابطه و طرد شدن توسط پارتنر، باعث می‌شود فرد به طور مداوم به دنبال اثبات عشق و وفاداری باشد.
  • تجربه‌های شکست عاطفی قبلی:

    تجربه‌های تلخ جدایی و خیانت، می‌تواند فرد را نسبت به روابط جدید محتاط‌تر و نیازمند توجه بیشتر کند.
  • مقایسه خود با دیگران:

    مقایسه مداوم رابطه خود با روابط دیگران، می‌تواند احساس ناامنی و نیاز به توجه بیشتر را برانگیزد.
  • کمال‌گرایی:

    افرادی که کمال‌گرا هستند، ممکن است به طور مداوم به دنبال اثبات ارزشمندی خود برای پارتنر باشند.
  • فشار اجتماعی:

    فشارهای اجتماعی و انتظاراتی که از یک رابطه عاشقانه وجود دارد، می‌تواند فرد را به سمت نیاز به توجه بیشتر سوق دهد.

رابطه عاطفی - آموزش روابط زناشویی -شناخت مردان و زنان - عشق محبت - روانشناسی مهارت‌های ارتباطی دختران و پسران

  • سوء استفاده عاطفی در گذشته:

    تجربه سوء استفاده عاطفی می‌تواند باعث شود فرد به دنبال جلب توجه و کنترل برای جلوگیری از تکرار آن باشد.
  • اضطراب جدایی:

    اضطراب جدایی، مخصوصا در روابط از راه دور، می‌تواند نیاز به اطمینان‌بخشی و توجه مداوم را افزایش دهد.
  • ضعف در مهارت‌های ارتباطی:

    عدم توانایی در بیان صحیح نیازها و خواسته‌ها، می‌تواند باعث شود فرد به دنبال راه‌های غیرمستقیم برای جلب توجه باشد.
  • مشکلات حل نشده در رابطه:

    وجود مشکلات حل نشده در رابطه، می‌تواند باعث ایجاد ناامنی و نیاز به توجه بیشتر شود.
  • عدم تعادل قدرت در رابطه:

    وقتی یک طرف رابطه احساس می‌کند قدرت کمتری دارد، ممکن است برای جبران آن، به دنبال توجه بیشتر باشد.
  • تغییرات در زندگی:

    تغییرات بزرگ در زندگی، مانند تغییر شغل یا نقل مکان، می‌تواند فرد را نیازمند حمایت و توجه بیشتر کند.
  • بیماری‌های روانی:

    برخی از بیماری‌های روانی، مانند افسردگی و اضطراب، می‌توانند باعث افزایش نیاز به توجه و محبت شوند.
  • شخصیت وابسته:

    افراد دارای شخصیت وابسته، به طور ذاتی نیازمند تایید و حمایت مداوم از سوی دیگران هستند.
  • رسانه‌های اجتماعی:

    نمایش روابط کاملا مطلوب در رسانه‌های اجتماعی، می‌تواند انتظارات غیرواقعی ایجاد کند و نیاز به توجه بیشتر را برانگیزد.
  • عدم خودآگاهی:

    عدم آگاهی از نیازهای واقعی خود و نحوه برآورده کردن آنها، می‌تواند باعث شود فرد به دنبال توجه بی‌رویه از سوی دیگران باشد.
  • فرهنگ:

    در برخی فرهنگ‌ها، ابراز محبت و توجه بیشتر از سوی پارتنر، به عنوان نشانه‌ای از عشق و تعهد تلقی می‌شود.

درک این عوامل و ریشه‌های نیاز به توجه و محبت بیش از حد، اولین قدم برای حل این مشکل است. آگاهی از این مسائل به ما کمک می‌کند تا با خود و پارتنرمان همدلی بیشتری داشته باشیم و به دنبال راه‌حل‌های سازنده برای بهبود رابطه باشیم.

رابطه زناشویی

1. کمبودهای دوران کودکی

نیاز مبرم به توجه و محبت در روابط عاشقانه، اغلب ریشه در کمبودهایی دارد که در دوران کودکی تجربه کرده‌ایم.فقدان محبت، تایید، یا توجه کافی از سوی والدین یا مراقبان اصلی می‌تواند باعث ایجاد “زخم‌های دلبستگی” شود که در بزرگسالی به شکل نیاز شدید به تایید و توجه در روابط بروز می‌کند.این کمبودها باعث می‌شوند تا فرد در ناخودآگاه خود، به دنبال جبران این فقدان‌ها در رابطه عاطفی باشد.به عبارت دیگر، او به دنبال این است که شریک زندگی‌اش نقشی را ایفا کند که والدین یا مراقبانش در کودکی از انجام آن ناتوان بوده‌اند.

این الگو معمولا به صورت ناخودآگاه شکل می‌گیرد و فرد حتی ممکن است از دلیل واقعی نیازهای خود آگاه نباشد.شناسایی و درک این الگوها، اولین قدم برای رهایی از آنها و داشتن روابط سالم‌تر است.گاهی این کمبودها به شکل یک “نیاز برآورده نشده” در دوران کودکی باقی می‌ماند و در روابط بزرگسالی به عنوان یک خلاء عاطفی خود را نشان می‌دهد.این خلاء می‌تواند باعث شود که فرد دائما به دنبال دریافت تایید و محبت از طرف شریک زندگی خود باشد، حتی اگر او به اندازه کافی به او توجه و محبت نشان دهد.

در این حالت، باید فرد با خود مهربان باشد و به یاد داشته باشد که این نیازها ریشه در گذشته دارند و نباید به شریک زندگی خود فشار زیادی وارد کند.

2. اضطراب دلبستگی

افرادی که سبک دلبستگی مضطرب دارند، معمولاً ترس زیادی از طرد شدن و ترک شدن توسط شریک زندگی خود دارند.این ترس باعث می‌شود تا آنها به شدت به دنبال نشانه‌هایی از عشق و تعهد باشند و نیاز بیشتری به تایید و اطمینان خاطر از طرف شریک خود داشته باشند.اضطراب دلبستگی می‌تواند ناشی از تجربیات منفی در روابط گذشته، ناامنی‌های فردی، یا باورهای نادرست درباره خود و دیگران باشد.این افراد معمولاً به طور مداوم در حال بررسی رفتار شریک زندگی خود هستند و به دنبال کوچکترین نشانه‌ای از بی‌علاقگی یا عدم تعهد می‌گردند.

این رفتار می‌تواند برای هر دو طرف رابطه فرساینده باشد.فرد مضطرب به طور مداوم در حال استرس و نگرانی است و شریک زندگی او ممکن است احساس کند که تحت فشار و کنترل است.درمان این نوع اضطراب نیازمند شناخت الگوهای رفتاری، تغییر باورهای نادرست، و یادگیری مهارت‌های ارتباطی سالم است.در ضمن، تمرین خودآگاهی و مدیریت احساسات می‌تواند به کاهش اضطراب و بهبود کیفیت روابط کمک کند.اغلب افراد با اضطراب دلبستگی، الگوهای “چسبندگی” را در روابط خود نشان می‌دهند، به این معنی که نیاز دارند همیشه در کنار شریک زندگی خود باشند و از او به طور مداوم حمایت عاطفی دریافت کنند.

این رفتارها می‌تواند باعث خستگی و نارضایتی شریک زندگی شود و به جدایی و پایان رابطه منجر شود.

3. اعتماد به نفس پایین

وقتی اعتماد به نفس پایینی داریم، ارزش خود را در گرو تایید و توجه دیگران، به ویژه شریک زندگی خود، می‌بینیم.این وابستگی به تایید خارجی باعث می‌شود تا نیاز بیشتری به محبت و توجه داشته باشیم تا احساس ارزشمندی کنیم.افرادی که اعتماد به نفس پایینی دارند، معمولاً باورهای منفی درباره خود دارند و به توانایی‌ها و شایستگی‌های خود شک می‌کنند.این باورها باعث می‌شوند تا آنها به دنبال تایید و تحسین از طرف دیگران باشند تا احساس خوبی نسبت به خود داشته باشند.در روابط عاشقانه، این نیاز به تایید می‌تواند به شکل نیاز مبرم به توجه، تعریف و تمجید، و اطمینان خاطر مداوم از طرف شریک زندگی بروز کند.

فرد ممکن است به طور مداوم از شریک خود بپرسد که آیا او را دوست دارد، آیا به او جذاب است، یا آیا از او راضی است.این رفتار می‌تواند برای شریک زندگی خسته کننده و آزاردهنده باشد و به کاهش صمیمیت و فاصله عاطفی منجر شود.تقویت اعتماد به نفس نیازمند تلاش آگاهانه برای تغییر باورهای منفی درباره خود، تمرکز بر نقاط قوت، و پذیرش خود به عنوان یک فرد کامل و ارزشمند است.در ضمن، کمک گرفتن از یک متخصص می‌تواند در این زمینه بسیار موثر باشد.

نمایش بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا