قرار است با کسی باشید که او را دوست دارید و او نیز شما را دوست دارد. پس چرا گاهی در این رابطه ها احساس تنهایی می کنیم؟ این احساس، متناقض و دردناک است، اما متاسفانه بسیار رایج است. دلایل متعددی پشت این تجربه ناخوشایند وجود دارد که در این مطلب به 19 مورد از آنها اشاره می کنیم: این عوامل میتوانند به طور جداگانه یا ترکیبی، احساس تنهایی را در یک رابطه عاشقانه تشدید کنند:

• ✅

  عدم صمیمیت عاطفی:

  وقتی از بیان احساسات واقعی خود با شریک زندگی تان می ترسید یا احساس می کنید نمی توانید به او اعتماد کنید، صمیمیت عاطفی از بین می رود.
• ✅

  نبود ارتباط کلامی موثر:

  ناتوانی در گفتگو درباره مسائل مهم، نیازها و خواسته ها، منجر به سوء تفاهم و دوری می شود.
• ✅

  عدم حمایت عاطفی:

  وقتی شریک زندگی تان در زمان های سخت از شما حمایت نمی کند یا به احساسات شما اهمیت نمی دهد.
• ✅

  اولویت دادن به کار یا سایر فعالیت ها:

  صرف زمان بیش از حد در فعالیت های دیگر و غفلت از رابطه، احساس تنهایی را در پی دارد.
• ✅

  تفاوت در ارزش ها و اهداف:

  اگر ارزش ها و اهداف اصلی زندگی شما با شریک زندگی تان متفاوت باشد، احساس می کنید در کنار هم نیستید.
• ✅

  انتظارات غیر واقع بینانه:

  داشتن انتظارات غیر منطقی از رابطه و شریک زندگی، ناامیدی و احساس تنهایی به همراه می آورد.
• ✅

  عدم تعادل قدرت:

  زمانی که یکی از طرفین بر دیگری مسلط است، احساس ناتوانی و تنهایی در فرد ایجاد می شود.
• ✅

  مسائل حل نشده گذشته:

  زخم های گذشته میتوانند بر رابطه فعلی تاثیر بگذارند و مانع ایجاد صمیمیت شوند.
• ✅

  نداشتن فعالیت های مشترک:

  عدم صرف وقت با هم برای انجام فعالیت هایی که هر دو از آن لذت می برید.
• ✅

  بی توجهی به نیازهای جسمی:

  غفلت از نیازهای جنسی و صمیمیت جسمی می‌تواند احساس تنهایی را تشدید کند.

• ✅

  مقایسه رابطه خود با دیگران:

  تمرکز بر روی ظاهرِ بی نقصِ روابط دیگران در رسانه ها یا زندگی واقعی، و مقایسه آن با رابطه خود، می‌تواند باعث احساس نارضایتی و تنهایی شود.
• ✅

  ترس از آسیب پذیری:

  اگر از آسیب دیدن می ترسید، ممکن است از نشان دادن خودِ واقعی تان به شریک زندگی خود خودداری کنید و در نتیجه احساس تنهایی کنید.
• ✅

  عدم پذیرش یکدیگر:

  تلاش برای تغییر دادن شریک زندگی به جای پذیرش او همانطور که هست، باعث ایجاد فاصله و احساس تنهایی می شود.
• ✅

  وجود مشکلات روحی و روانی:

  افسردگی، اضطراب و سایر مشکلات روحی و روانی میتوانند باعث شوند فرد حتی در یک رابطه عاشقانه احساس تنهایی کند.
• ✅

  وابستگی بیش از حد:

  وابستگی بیش از حد به شریک زندگی و نداشتن استقلال، باعث ایجاد احساس خفگی و تنهایی در هر دو طرف می شود.
• ✅

  فقدان فردیت:

  وقتی هویت خود را در رابطه گم می کنید و تمام تمرکزتان بر روی شریک زندگی تان است، احساس تنهایی و پوچی می کنید.
• ✅

  عدم بخشش:

  نگه داشتن کینه و عدم بخشش اشتباهات شریک زندگی، مانع ایجاد صمیمیت و احساس نزدیکی می شود.
• ✅

  نبود قدردانی:

  احساس قدردانی نکردن از تلاش ها و ویژگی های مثبت شریک زندگی باعث دلسردی و تنهایی می شود.

• ✅

  فشار اجتماعی:

  گاهی اوقات فشار از سوی خانواده یا دوستان برای داشتن یک رابطه کاملا مطلوب، باعث می شود احساس کنید در رابطه خود تنها هستید.

درک این دلایل، قدم اول برای حل مشکل و ایجاد یک رابطه عمیق تر و رضایت بخش تر است. کلید حل این مشکل، ارتباط با صداقت، تلاش برای درک یکدیگر و ایجاد یک فضای امن و حمایتی است.

چرا گاهی در روابط عاشقانه احساس تنهایی می‌کنیم؟

1. انتظارات غیرواقعی

داشتن انتظارات بیش از حد از پارتنرمان، مثلاً اینکه او باید همیشه نیازهای عاطفی ما را برآورده کند، می‌تواند منجر به سرخوردگی و احساس تنهایی شود. هیچ کس نمی‌تواند تمام نیازهای یک نفر دیگر را به طور کامل تامین کند. انتظارات غیرواقعی نه تنها بر دوش پارتنرمان بار سنگینی می گذارد بلکه باعث می شود خودمان نیز از تلاش او راضی نشویم و همواره احساس کمبود داشته باشیم. به جای انتظار کامل بودن، سعی کنید انتظارات خود را منطقی کرده و بپذیرید که نقص بخشی از وجود انسان است. همیشه از خودتان بپرسید که آیا این انتظار من از پارتنرم منصفانه است یا خیر؟ آیا او توانایی برآورده کردن آن را دارد؟ گاهی اوقات لازم است انتظارات خود را بازبینی کنید و با واقعیت های رابطه خود روبرو شوید. صحبت کردن با پارتنر در مورد انتظارات، کلید حل این مشکل است.

2. عدم ارتباط عمیق

اگر ارتباط ما با پارتنرمان سطحی باشد و نتوانیم در مورد احساسات، افکار و دغدغه‌های عمیق خود صحبت کنیم، احساس تنهایی در رابطه دور از ذهن نیست. صمیمیت عاطفی برای یک رابطه سالم ضروری است. ارتباط عمیق فراتر از صحبت های روزمره است. این شامل به اشتراک گذاشتن آسیب پذیری ها و نگرانی های خود با یکدیگر است. بدون ارتباط عمیق، رابطه می‌تواند به یک همزیستی صرف تبدیل شود و احساس نزدیکی از بین برود. برای ایجاد ارتباط عمیق تر، سعی کنید زمان بیشتری را صرف صحبت کردن در مورد مسائل مهم و احساسات خود کنید. به حرف های پارتنر خود با دقت گوش دهید و سعی کنید دیدگاه او را درک کنید. ایجاد فضایی امن و بدون قضاوت، برای به اشتراک گذاشتن احساسات، بسیار مهم است. گاهی اوقات کمک گرفتن از یک متخصص می‌تواند به ایجاد ارتباط عمیق تر کمک کند.

3. عدم توجه کافی به یکدیگر

مشغله‌های روزمره و کمبود وقت می‌توانند باعث شوند که از توجه کافی به پارتنرمان غافل شویم. این بی‌توجهی می‌تواند احساس تنهایی و نادیده گرفته شدن را در او ایجاد کند. توجه کردن به پارتنر به معنای صرف وقت با کیفیت با او، گوش دادن فعالانه به حرف هایش و نشان دادن علاقه به زندگی اوست. حتی کارهای کوچک مانند یک تماس تلفنی کوتاه یا یک پیام محبت آمیز میتوانند تاثیر زیادی داشته باشند. به جای تمرکز بر کارهای خود، سعی کنید لحظاتی را به پارتنر خود اختصاص دهید و به نیازهای او توجه کنید. تعیین زمانی مشخص در طول روز برای صحبت کردن با پارتنر، می‌تواند به جلوگیری از بی توجهی کمک کند. بی توجهی مداوم می‌تواند باعث ایجاد شکاف عاطفی در رابطه شود.

4. عدم صمیمیت فیزیکی

صمیمیت فیزیکی، مانند لمس کردن، بغل کردن و رابطه جنسی، برای ایجاد احساس نزدیکی و صمیمیت در رابطه بسیار مهم است. کمبود صمیمیت فیزیکی می‌تواند منجر به احساس تنهایی شود. صمیمیت فیزیکی تنها به رابطه جنسی محدود نمی شود. این شامل هر نوع تماس فیزیکی است که باعث ایجاد احساس نزدیکی و امنیت می شود. کمبود صمیمیت فیزیکی می‌تواند باعث ایجاد حس طرد شدن و عدم جذابیت در رابطه شود. با پارتنر خود در مورد نیازهای خود در زمینه صمیمیت فیزیکی صحبت کنید. سعی کنید راه هایی برای افزایش صمیمیت فیزیکی در رابطه خود پیدا کنید، مانند ماساژ دادن یا بغل کردن. صمیمیت فیزیکی به کاهش استرس و افزایش احساس خوشبختی در رابطه کمک می کند.

5. عدم حمایت عاطفی

اگر پارتنرمان در زمان‌های سخت از ما حمایت عاطفی نکند و نتوانیم روی او حساب کنیم، احساس تنهایی و ناامیدی خواهیم کرد. حمایت عاطفی یک رکن اساسی در یک رابطه سالم است. حمایت عاطفی به معنای گوش دادن فعالانه به پارتنر، همدلی با او و ارائه راه حل های عملی در صورت نیاز است. عدم حمایت عاطفی می‌تواند باعث شود که پارتنر احساس کند که تنها و بی ارزش است. به پارتنر خود نشان دهید که در کنار او هستید و از او حمایت می کنید. در زمان های سخت، سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید و به پارتنر خود اطمینان دهید که همه چیز درست خواهد شد. گاهی اوقات تنها حضور داشتن و گوش دادن به حرف های پارتنر کافی است.

6. سرکوب احساسات

اگر نتوانیم احساسات واقعی خود را با پارتنرمان به اشتراک بگذاریم و مجبور باشیم آنها را سرکوب کنیم، احساس تنهایی و انزوا خواهیم کرد. صداقت و اصالت در رابطه بسیار مهم است. سرکوب احساسات می‌تواند باعث ایجاد استرس و اضطراب در رابطه شود. به جای سرکوب احساسات، سعی کنید آنها را به طور سالم با پارتنر خود در میان بگذارید. ایجاد فضایی امن و بدون قضاوت برای به اشتراک گذاشتن احساسات، بسیار مهم است. اگر در ابراز احساسات خود مشکل دارید، می‌توانید از یک متخصص کمک بگیرید. سرکوب احساسات می‌تواند به مرور زمان باعث ایجاد مشکلاتی در رابطه شود.

7. عدم درک متقابل

اگر پارتنرمان ما را درک نکند و نتواند دیدگاه ما را ببیند، احساس تنهایی و سوءتفاهم خواهیم کرد. تلاش برای درک دیدگاه یکدیگر برای داشتن یک رابطه سالم ضروری است. درک متقابل به معنای تلاش برای دیدن دنیا از دیدگاه پارتنر است. بدون درک متقابل، رابطه می‌تواند پر از سوءتفاهم و درگیری باشد. به حرف های پارتنر خود با دقت گوش دهید و سعی کنید احساسات او را درک کنید. از پارتنر خود سوال بپرسید تا دیدگاه او را بهتر درک کنید. عدم درک متقابل می‌تواند باعث ایجاد شکاف عاطفی در رابطه شود.

8. مقایسه با دیگران

مقایسه رابطه خود با روابط دیگران، مخصوصا در شبکه‌های اجتماعی، می‌تواند باعث ایجاد احساس نارضایتی و تنهایی شود. هر رابطه‌ای منحصر به فرد است و نباید خودمان را با دیگران مقایسه کنیم. شبکه های اجتماعی اغلب تصویری کاملا مطلوب و غیرواقعی از روابط را به نمایش می گذارند. مقایسه خود با دیگران می‌تواند باعث کاهش اعتماد به نفس و احساس ناکافی بودن شود. به جای تمرکز بر روابط دیگران، بر نقاط قوت و زیبایی های رابطه خود تمرکز کنید. به جای مقایسه، از روابط دیگران الهام بگیرید و سعی کنید رابطه خود را بهبود بخشید. مقایسه مداوم می‌تواند به مرور زمان باعث از بین رفتن عشق و علاقه در رابطه شود.

9. وابستگی بیش از حد

وابستگی بیش از حد به پارتنرمان و نداشتن استقلال فردی می‌تواند باعث احساس تنهایی در رابطه شود. نیاز است که هر فرد هویت و علایق خود را در کنار رابطه حفظ کند. وابستگی بیش از حد می‌تواند باعث خفگی و احساس محدودیت در رابطه شود. به جای تکیه بر پارتنر برای تامین تمام نیازهای خود، سعی کنید به خودکفا باشید. علایق و سرگرمی های خود را دنبال کنید و با دوستان خود وقت بگذرانید. وابستگی بیش از حد می‌تواند باعث ایجاد فشار روانی بر پارتنر شود.

10. عدم وجود اهداف مشترک

اگر اهداف و برنامه‌های بلندمدت مشترکی با پارتنرمان نداشته باشیم، ممکن است احساس کنیم که در مسیرهای جداگانه‌ای در حال حرکت هستیم و این می‌تواند منجر به احساس تنهایی شود. داشتن یک چشم‌انداز مشترک برای آینده رابطه بسیار مهم است. اهداف مشترک به رابطه هدف و معنا می بخشد. بدون اهداف مشترک، رابطه می‌تواند به یک همزیستی صرف تبدیل شود. با پارتنر خود در مورد اهداف و رویاهای خود صحبت کنید و سعی کنید اهداف مشترکی پیدا کنید. اهداف مشترک می‌تواند شامل سفر کردن، خرید خانه، بچه دار شدن یا شروع یک کسب و کار باشد. تلاش برای رسیدن به اهداف مشترک به تقویت رابطه و ایجاد حس همدلی کمک می کند.

11. مشکلات حل نشده

انباشته شدن مشکلات حل نشده در رابطه می‌تواند باعث ایجاد تنش و فاصله بین زوجین شود و منجر به احساس تنهایی شود. حل مسائل به صورت سازنده برای داشتن یک رابطه سالم ضروری است. مشکلات حل نشده میتوانند مانند یک سد در رابطه عمل کنند و مانع از صمیمیت شوند. به جای اجتناب از مشکلات، سعی کنید آنها را به طور مستقیم و سازنده حل کنید. به حرف های پارتنر خود با دقت گوش دهید و سعی کنید دیدگاه او را درک کنید. در هنگام حل مشکلات، آرامش خود را حفظ کنید و از توهین و تحقیر خودداری کنید. اگر نمی توانید مشکلات خود را به تنهایی حل کنید، از یک متخصص کمک بگیرید. حل مشکلات به صورت منظم به تقویت رابطه و جلوگیری از انباشته شدن مشکلات کمک می کند.

12. خیانت

خیانت، چه عاطفی و چه فیزیکی، می‌تواند اعتماد را در رابطه از بین ببرد و منجر به احساس تنهایی و انزوا شود. ترمیم رابطه بعد از خیانت نیاز به تلاش و تعهد زیادی از سوی هر دو طرف دارد. خیانت یک زخم عمیق بر رابطه وارد می کند. بعد از خیانت، احساس امنیت و اعتماد از بین می رود. ترمیم رابطه بعد از خیانت یک فرایند طولانی و دشوار است. برای ترمیم رابطه، هر دو طرف باید مسئولیت اعمال خود را بپذیرند و متعهد به تغییر باشند. کمک گرفتن از یک متخصص می‌تواند در فرایند ترمیم رابطه بسیار مفید باشد. گاهی اوقات رابطه بعد از خیانت غیرقابل ترمیم است.

13. اعتیاد

اعتیاد، چه به مواد مخدر، الکل، یا رفتارهای مخرب دیگر، می‌تواند باعث شود که فرد از پارتنرمان فاصله بگیرد و احساس تنهایی و انزوا را در او ایجاد کند. اعتیاد نه تنها به فرد معتاد آسیب می‌رساند، بلکه بر تمام اطرافیان او نیز تاثیر منفی می‌گذارد. اعتیاد باعث می شود که فرد معتاد از مسئولیت های خود شانه خالی کند. اعتیاد می‌تواند باعث مشکلات مالی و قانونی در رابطه شود. اگر پارتنر شما معتاد است، سعی کنید او را تشویق به درمان کنید. حمایت از فرد معتاد در طول درمان بسیار مهم است. گاهی اوقات لازم است برای محافظت از خود و فرزندانتان، از فرد معتاد فاصله بگیرید.

14. بیماری روانی

ابتلا به یک بیماری روانی، مانند افسردگی یا اضطراب، می‌تواند باعث شود که فرد از پارتنرمان فاصله بگیرد و احساس تنهایی و انزوا را در او ایجاد کند. حمایت از فرد مبتلا به بیماری روانی و تشویق او به درمان بسیار مهم است. بیماری روانی می‌تواند بر خلق و خو، رفتار و افکار فرد تاثیر بگذارد. بیماری روانی می‌تواند باعث مشکلات ارتباطی در رابطه شود. اگر پارتنر شما به بیماری روانی مبتلا است، سعی کنید اطلاعات خود را در مورد بیماری او افزایش دهید. به پارتنر خود نشان دهید که از او حمایت می کنید و در کنار او هستید. تشویق پارتنر به درمان می‌تواند به بهبود رابطه کمک کند.

15. سوء استفاده

سوء استفاده، چه فیزیکی، چه عاطفی و چه مالی، می‌تواند آسیب‌های جبران‌ناپذیری به رابطه وارد کند و منجر به احساس تنهایی، ترس و انزوا شود. اگر در یک رابطه سوء استفاده‌آمیز هستید، فورا به دنبال کمک باشید. سوء استفاده هرگز قابل قبول نیست. سوء استفاده می‌تواند باعث آسیب های جسمی و روانی جدی شود. اگر در یک رابطه سوء استفاده آمیز هستید، باید از خود محافظت کنید. به دنبال کمک باشید و از رابطه خارج شوید. سوء استفاده گران اغلب تلاش می کنند شما را از خانواده و دوستان خود جدا کنند.

16. عدم قدردانی

عدم قدردانی از تلاش‌ها و زحمات پارتنرمان می‌تواند باعث شود که او احساس بی‌ارزشی و نادیده گرفته شدن کند و منجر به احساس تنهایی شود. ابراز قدردانی از یکدیگر برای داشتن یک رابطه سالم بسیار مهم است. قدردانی به معنای توجه به کارهای کوچک و بزرگی است که پارتنر برای شما انجام می دهد. عدم قدردانی می‌تواند باعث شود که پارتنر احساس کند که زحماتش دیده نمی شود. به پارتنر خود بگویید که قدر زحماتش را می دانید. از پارتنر خود به خاطر کارهای کوچکی که برای شما انجام می دهد تشکر کنید. قدردانی از پارتنر به تقویت رابطه و افزایش حس همدلی کمک می کند.

17. زندگی در گذشته

تمرکز بیش از حد بر اشتباهات گذشته و عدم رها کردن آنها می‌تواند باعث ایجاد تنش و نارضایتی در رابطه شود و منجر به احساس تنهایی شود. برای داشتن یک رابطه سالم، باید از گذشته درس بگیریم و به آینده نگاه کنیم. زندگی در گذشته مانع از لذت بردن از زمان حال می شود. نشخوار فکری در مورد گذشته می‌تواند باعث ایجاد استرس و اضطراب شود. به جای تمرکز بر اشتباهات گذشته، بر نقاط قوت و زیبایی های رابطه خود تمرکز کنید. از اشتباهات گذشته درس بگیرید و سعی کنید در آینده از تکرار آنها جلوگیری کنید. زندگی در گذشته می‌تواند به مرور زمان باعث از بین رفتن عشق و علاقه در رابطه شود.

18. شبکه‌های اجتماعی و تلفن همراه

استفاده بیش از حد از شبکه‌های اجتماعی و تلفن همراه می‌تواند باعث شود که از پارتنرمان غافل شویم و ارتباط عاطفی ما با او کاهش یابد. اختصاص دادن زمان مشخصی برای دور بودن از وسایل الکترونیکی و توجه به پارتنر برای داشتن یک رابطه سالم ضروری است. شبکه های اجتماعی میتوانند حواس پرتی ایجاد کنند و مانع از توجه به پارتنر شوند. مقایسه خود با دیگران در شبکه های اجتماعی می‌تواند باعث ایجاد احساس نارضایتی در رابطه شود. تعیین قوانینی برای بهره‌گیری از تلفن همراه در زمان های خاص، مانند هنگام غذا خوردن یا قبل از خواب، می‌تواند به بهبود رابطه کمک کند. به جای صرف وقت در شبکه های اجتماعی، سعی کنید وقت بیشتری را با پارتنر خود بگذرانید. استفاده بیش از حد از شبکه های اجتماعی می‌تواند باعث ایجاد احساس تنهایی و انزوا در رابطه شود.

19. تغییرات زندگی

تغییرات بزرگ در زندگی، مانند تغییر شغل، نقل مکان به یک شهر جدید یا تولد فرزند، می‌توانند باعث ایجاد استرس و تنش در رابطه شوند و در نتیجه منجر به احساس تنهایی شوند. باید در این دوران از یکدیگر حمایت کنیم و به نیازهای هم توجه داشته باشیم. تغییرات بزرگ در زندگی میتوانند باعث ایجاد عدم تعادل در رابطه شوند. در دوران تغییرات، ارتباط برقرار کردن با پارتنر و صحبت کردن در مورد احساسات بسیار مهم است. به پارتنر خود نشان دهید که از او حمایت می کنید و در کنار او هستید. تلاش کنید تا با شرایط جدید سازگار شوید و رابطه خود را با آن هماهنگ کنید. حمایت متقابل در دوران تغییرات به تقویت رابطه کمک می کند.