بیماری کلیوی در سگ ها یک مشکل جدی و شایع است، مخصوصا با افزایش سن. تشخیص زودهنگام می‌تواند تفاوت بزرگی در کیفیت زندگی و طول عمر سگ شما ایجاد کند. در این پست وبلاگ، به 18 نکته مهم برای شناخت بیماری کلیه در سگ ها، علائم و راه های درمان آن می پردازیم.

توجه به تغییرات رفتاری و ظاهری سگتان می‌تواند به شما در تشخیص به موقع این بیماری کمک کند. به موارد زیر دقت کنید:

• ✅افزایش تشنگی و تکرر ادرار: این مورد یکی از اولین نشانه های بیماری کلیوی است. کلیه ها نمی توانند آب را به درستی بازجذب کنند و سگ برای جبران این کمبود، بیشتر آب می نوشد.
• ✅کاهش اشتها و بی میلی به غذا: سگ مبتلا به بیماری کلیوی ممکن است اشتهای خود را از دست بدهد و از خوردن غذا امتناع کند.
• ✅کاهش وزن: به دلیل کاهش اشتها و مشکلات متابولیکی ناشی از بیماری کلیه، سگ ممکن است وزن کم کند.
• ✅استفراغ و اسهال: این علائم میتوانند نشان دهنده تجمع سموم در بدن به دلیل ناتوانی کلیه ها در دفع آنها باشند.
• ✅بی حالی و ضعف: سگ مبتلا به بیماری کلیوی ممکن است کم انرژی و بی حال به نظر برسد.
• ✅بوی بد دهان (بوی آمونیاک): این بو به دلیل تجمع مواد زائد در بدن ایجاد می شود.
• ✅زخم دهان: این زخم ها میتوانند ناشی از تجمع اوره در خون باشند.
• ✅کم آبی بدن: به دلیل افزایش ادرار، سگ ممکن است دچار کم آبی شود.
• ✅خشکی و شکنندگی موها: بیماری کلیوی می‌تواند بر سلامت پوست و مو تأثیر بگذارد.
• ✅افزایش فشار خون: بیماری کلیوی می‌تواند باعث افزایش فشار خون شود که خود می‌تواند به کلیه ها آسیب بیشتری برساند.
• ✅تغییر در اندازه کلیه ها: دامپزشک می‌تواند با لمس شکم یا انجام سونوگرافی، تغییرات در اندازه کلیه ها را تشخیص دهد.
• ✅کم خونی: کلیه ها در تولید هورمونی به نام اریتروپویتین نقش دارند که برای تولید گلبول های قرمز ضروری است. بیماری کلیوی می‌تواند منجر به کم خونی شود.
• ✅درد در ناحیه کلیه ها: سگ ممکن است هنگام لمس ناحیه کلیه ها احساس درد کند.
• ✅تغییر در میزان پروتئین در ادرار (پروتئینوری): وجود پروتئین در ادرار نشان دهنده آسیب به کلیه ها است.
• ✅افزایش سطح کراتینین و اوره خون (BUN): این مواد زائد باید توسط کلیه ها دفع شوند. افزایش سطح آنها در خون نشان دهنده اختلال در عملکرد کلیه ها است.
• ✅اختلالات عصبی: در مراحل پیشرفته بیماری، ممکن است اختلالات عصبی مانند تشنج رخ دهد.
• ✅تغییر رنگ زبان و لثه به رنگ پریده: این علامت نشان دهنده کم خونی است.
• ✅عدم تعادل الکترولیت ها: کلیه ها در تنظیم الکترولیت های بدن نقش دارند. بیماری کلیوی می‌تواند باعث عدم تعادل الکترولیت ها شود.

درمان بیماری کلیوی در سگ ها بستگی به شدت بیماری و عوامل دیگر دارد. هدف از درمان، کاهش علائم، کند کردن روند پیشرفت بیماری و بهبود کیفیت زندگی سگ است. روش های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

رژیم غذایی مخصوص: رژیم غذایی کم پروتئین، کم فسفر و کم سدیم می‌تواند به کاهش فشار بر کلیه ها کمک کند.

18 نکته مهم در مورد بیماری کلیه در سگ ها

1. افزایش تشنگی و دفع ادرار

یکی از اولین و بارزترین نشانه های مشکلات کلیوی در سگ ها، افزایش ناگهانی میزان آبی است که مصرف می کنند و به دنبال آن، افزایش دفع ادرار. ممکن است متوجه شوید که ظرف آب سگ شما خیلی سریعتر از قبل خالی می شود و نیاز به بیرون بردن آن برای ادرار کردن، بیشتر شده است، حتی در طول شب. این اتفاق به این دلیل رخ می‌دهد که کلیه‌های آسیب‌دیده نمی‌توانند به درستی آب را بازجذب کنند و در نتیجه، سگ آب بیشتری از دست می‌دهد و مجبور است برای جبران، بیشتر آب بنوشد. اگر متوجه این تغییر شدید، سریعاً با دامپزشک خود مشورت کنید. گاهی اوقات، تغییر در بافت ادرار (رقیق تر شدن) نیز مشاهده می شود. این علامت در مراحل اولیه بیماری کلیوی بسیار مهم است. نادیده گرفتن این علامت می‌تواند منجر به آسیب های جدی تر شود.

2. کاهش اشتها و وزن

بیماری کلیوی می‌تواند باعث کاهش اشتها در سگ ها شود. این کاهش اشتها می‌تواند به مرور زمان منجر به کاهش وزن ناگهانی شود. وجود سموم در بدن به دلیل نارسایی کلیه باعث ایجاد حالت تهوع و بی اشتهایی در سگ می شود. اگر سگ شما غذا خوردن را متوقف کرده یا به مقدار بسیار کمتری غذا می خورد، این نشانه ای جدی است که باید مورد بررسی قرار گیرد. کاهش وزن ناشی از بیماری کلیوی می‌تواند بسیار سریع اتفاق بیفتد. به طور منظم وزن سگ خود را بررسی کنید و هرگونه تغییر ناگهانی را به دامپزشک اطلاع دهید. کمبود انرژی و ضعف عمومی نیز می‌تواند ناشی از کاهش اشتها و وزن باشد. در صورت مشاهده کاهش اشتها، بررسی وضعیت کلیه ها ضروری است.

3. استفراغ و اسهال

استفراغ و اسهال از علائم رایج در سگ های مبتلا به بیماری کلیوی هستند. این علائم معمولاً به دلیل تجمع سموم در بدن ایجاد می شوند که کلیه ها قادر به فیلتر کردن آنها نیستند. استفراغ و اسهال مکرر می‌تواند منجر به کم آبی بدن و بدتر شدن وضعیت کلیه ها شود. اگر سگ شما استفراغ یا اسهال دارد، باید سریعاً به دامپزشک مراجعه کنید تا علت آن مشخص شود. دامپزشک ممکن است داروهایی برای کنترل این علائم تجویز کند. تغییر در رژیم غذایی نیز می‌تواند به کاهش استفراغ و اسهال کمک کند. استفراغ و اسهال طولانی مدت می‌تواند بسیار خطرناک باشد.

4. بی حالی و ضعف

سگ های مبتلا به بیماری کلیوی معمولاً احساس خستگی و ضعف می کنند. این حالت به دلیل تجمع سموم در بدن و کمبود مواد مغذی ایجاد می شود. ممکن است متوجه شوید که سگ شما کمتر از قبل بازی می کند و بیشتر استراحت می کند. ضعف عضلانی نیز می‌تواند از علائم بیماری کلیوی باشد. بی حالی و ضعف می‌تواند بر کیفیت زندگی سگ شما تأثیر منفی بگذارد. در صورت مشاهده این علائم، آزمایش های لازم برای بررسی عملکرد کلیه ها ضروری است. درمان های حمایتی می‌تواند به بهبود سطح انرژی سگ شما کمک کند. استراحت کافی و محیطی آرام برای سگ های بیمار بسیار مهم است.

5. بوی بد دهان (بوی آمونیاک)

بوی بد دهان، مخصوصا بویی شبیه آمونیاک، یکی از نشانه های مشخص بیماری کلیوی در سگ ها است. این بو ناشی از تجمع اوره در خون است که توسط کلیه های آسیب دیده به درستی دفع نمی شود. بوی آمونیاک می‌تواند بسیار تند و ناخوشایند باشد. اگر متوجه این بو شدید، حتماً با دامپزشک خود مشورت کنید. بهداشت دهان و دندان سگ خود را به طور منظم رعایت کنید، اما این کار به تنهایی بوی ناشی از بیماری کلیوی را از بین نمی برد. این بو می‌تواند نشانه پیشرفت بیماری کلیوی باشد. معاینه دقیق دهان و لثه ها نیز می‌تواند به تشخیص مشکلات دیگر کمک کند. نادیده گرفتن این علامت می‌تواند منجر به آسیب های جدی تر شود.

6. کم خونی

کلیه ها هورمونی به نام اریتروپویتین تولید می کنند که برای تولید گلبول های قرمز خون ضروری است. در صورت آسیب دیدن کلیه ها، تولید این هورمون کاهش می یابد و منجر به کم خونی می شود. کم خونی می‌تواند باعث ضعف، بی حالی و رنگ پریدگی لثه ها شود. دامپزشک می‌تواند با انجام آزمایش خون، کم خونی را تشخیص دهد. درمان کم خونی ممکن است شامل تزریق هورمون اریتروپویتین یا انتقال خون باشد. تغذیه مناسب نیز می‌تواند به بهبود وضعیت کم خونی کمک کند. کم خونی می‌تواند پیشرفت بیماری کلیوی را تسریع کند. تشخیص و درمان زودهنگام کم خونی بسیار مهم است.

7. زخم های دهانی

تجمع سموم در بدن ناشی از بیماری کلیوی می‌تواند باعث ایجاد زخم های دهانی در سگ ها شود. این زخم ها میتوانند دردناک باشند و باعث کاهش اشتها شوند. زخم های دهانی معمولاً در لثه ها، زبان و داخل گونه ها ایجاد می شوند. دامپزشک می‌تواند داروهایی برای کاهش درد و التهاب زخم های دهانی تجویز کند. غذاهای نرم و مرطوب میتوانند راحت تر توسط سگ های دارای زخم دهانی مصرف شوند. بهداشت دهان و دندان منظم می‌تواند به جلوگیری از عفونت زخم ها کمک کند. زخم های دهانی میتوانند نشانه ای از پیشرفت بیماری کلیوی باشند. بررسی منظم دهان سگ می‌تواند به تشخیص زودهنگام زخم ها کمک کند.

8. فشار خون بالا

بیماری کلیوی می‌تواند باعث افزایش فشار خون در سگ ها شود. فشار خون بالا می‌تواند به اندام های حیاتی مانند قلب، مغز و چشم ها آسیب برساند. فشار خون بالا معمولاً بدون علامت است، اما در موارد شدید می‌تواند باعث تشنج، کوری و سکته مغزی شود. دامپزشک می‌تواند با اندازه گیری فشار خون، این مشکل را تشخیص دهد. درمان فشار خون بالا ممکن است شامل داروهای کاهنده فشار خون و تغییر رژیم غذایی باشد. کنترل فشار خون بالا می‌تواند به حفظ سلامت قلب و کلیه ها کمک کند. فشار خون بالا می‌تواند پیشرفت بیماری کلیوی را تسریع کند. اندازه گیری منظم فشار خون در سگ های مبتلا به بیماری کلیوی ضروری است.

9. ادرار خونی

وجود خون در ادرار (هماچوری) می‌تواند نشانه ای از مشکلات مختلف در سیستم ادراری سگ، از جمله بیماری کلیوی باشد. این علامت نباید نادیده گرفته شود و نیاز به بررسی فوری توسط دامپزشک دارد. خون در ادرار ممکن است به صورت رگه های قرمز یا تغییر رنگ کلی ادرار به رنگ صورتی یا قهوه ای دیده شود. دلایل دیگری مانند عفونت ادراری، سنگ کلیه و تومورها نیز میتوانند باعث ادرار خونی شوند. دامپزشک با انجام آزمایش ادرار و سایر آزمایشات، علت ادرار خونی را تشخیص می دهد. درمان بسته به علت اصلی متفاوت خواهد بود. ادرار خونی می‌تواند نشانه ای از آسیب جدی به کلیه ها باشد. هرگونه تغییر در رنگ ادرار سگ خود را جدی بگیرید.

10. درد در ناحیه کلیه

در برخی موارد، سگ های مبتلا به بیماری کلیوی ممکن است درد در ناحیه کلیه ها را تجربه کنند. این درد ممکن است با لمس ناحیه شکمی تشدید شود. سگ ممکن است با بی قراری، ناله کردن یا امتناع از حرکت، درد خود را نشان دهد. تشخیص دقیق علت درد نیاز به معاینه توسط دامپزشک دارد. داروهای مسکن میتوانند برای کاهش درد تجویز شوند. در موارد شدید، ممکن است نیاز به جراحی باشد. درد می‌تواند بر کیفیت زندگی سگ شما تأثیر منفی بگذارد. به تغییرات رفتاری سگ خود توجه کنید و در صورت مشاهده علائم درد، به دامپزشک مراجعه کنید.

11. تشنج

در مراحل پیشرفته بیماری کلیوی، تجمع سموم در بدن می‌تواند منجر به تشنج شود. تشنج یک علامت جدی است که نیاز به مراقبت فوری دارد. تشنج می‌تواند به صورت لرزش های غیرقابل کنترل، از دست دادن هوشیاری و دفع غیرارادی ادرار و مدفوع ظاهر شود. در طول تشنج، باید از آسیب رساندن به سگ خود جلوگیری کنید و پس از پایان تشنج، فوراً با دامپزشک تماس بگیرید. دامپزشک ممکن است داروهایی برای کنترل تشنج تجویز کند. تشنج می‌تواند نشانه ای از آسیب جدی به مغز ناشی از بیماری کلیوی باشد. کنترل بیماری کلیوی می‌تواند به جلوگیری از تشنج کمک کند. هرگز در هنگام تشنج سعی نکنید چیزی را در دهان سگ قرار دهید.

12. تغییر در اندازه کلیه ها

با پیشرفت بیماری کلیوی، اندازه کلیه ها ممکن است تغییر کند. در برخی موارد، کلیه ها کوچک و چروکیده می شوند، در حالی که در موارد دیگر، ممکن است بزرگتر شوند. دامپزشک می‌تواند با بهره‌گیری از معاینه فیزیکی و تصویربرداری (مانند سونوگرافی) تغییر در اندازه کلیه ها را تشخیص دهد. تغییر در اندازه کلیه ها می‌تواند نشان دهنده آسیب جدی به بافت کلیه باشد. تشخیص زودهنگام می‌تواند به حفظ عملکرد باقی مانده کلیه کمک کند. سونوگرافی می‌تواند اطلاعات دقیقی در مورد ساختار کلیه ها ارائه دهد. معاینه منظم توسط دامپزشک برای تشخیص زودهنگام ضروری است. درمان های حمایتی میتوانند به کاهش سرعت پیشرفت بیماری کمک کنند.

13. افزایش سطح اوره و کراتینین در خون

اوره و کراتینین مواد زائد ناشی از متابولیسم هستند که به طور معمول توسط کلیه ها از خون فیلتر می شوند. در صورت آسیب دیدن کلیه ها، سطح این مواد در خون افزایش می یابد. اندازه گیری سطح اوره و کراتینین در خون یک روش رایج برای تشخیص بیماری کلیوی است. سطوح بالا نشان دهنده کاهش عملکرد کلیه ها است. دامپزشک با بهره‌گیری از آزمایش خون، سطح اوره و کراتینین را اندازه گیری می کند. نتایج آزمایش خون به تعیین شدت بیماری کلیوی کمک می کند. پایش منظم سطح اوره و کراتینین برای ارزیابی اثربخشی درمان ضروری است. افزایش این مواد در خون می‌تواند منجر به علائم مختلفی مانند بی حالی، استفراغ و کاهش اشتها شود.

14. پروتئین در ادرار (پروتئینوری)

به طور معمول، کلیه ها از عبور پروتئین به ادرار جلوگیری می کنند. وجود پروتئین در ادرار (پروتئینوری) می‌تواند نشانه ای از آسیب به کلیه ها باشد. دامپزشک می‌تواند با انجام آزمایش ادرار، پروتئینوری را تشخیص دهد. مقدار پروتئین در ادرار می‌تواند نشان دهنده شدت آسیب کلیوی باشد. درمان پروتئینوری بسته به علت اصلی متفاوت خواهد بود. پروتئینوری می‌تواند پیشرفت بیماری کلیوی را تسریع کند. کاهش پروتئینوری می‌تواند به حفظ عملکرد کلیه ها کمک کند. آزمایش ادرار منظم برای تشخیص زودهنگام پروتئینوری ضروری است.

15. عدم تعادل الکترولیتی

کلیه ها نقش مهمی در حفظ تعادل الکترولیت ها در بدن دارند. بیماری کلیوی می‌تواند منجر به عدم تعادل الکترولیتی شود، مانند افزایش یا کاهش سطح پتاسیم، سدیم و فسفر. عدم تعادل الکترولیتی می‌تواند باعث علائم مختلفی مانند ضعف عضلانی، بی نظمی ضربان قلب و تشنج شود. دامپزشک می‌تواند با انجام آزمایش خون، عدم تعادل الکترولیتی را تشخیص دهد. درمان شامل اصلاح عدم تعادل با بهره‌گیری از داروها و مایعات است. پایش منظم سطح الکترولیت ها برای جلوگیری از عوارض جدی ضروری است. رژیم غذایی مناسب می‌تواند به حفظ تعادل الکترولیت ها کمک کند. عدم تعادل الکترولیتی می‌تواند پیشرفت بیماری کلیوی را تسریع کند.

16. رسوب کلسیم در کلیه ها (نفروکلسینوز)

در برخی موارد، بیماری کلیوی می‌تواند منجر به رسوب کلسیم در کلیه ها (نفروکلسینوز) شود. این رسوبات میتوانند به بافت کلیه آسیب برسانند و عملکرد آن را مختل کنند. دامپزشک می‌تواند با بهره‌گیری از تصویربرداری (مانند رادیوگرافی یا سونوگرافی) نفروکلسینوز را تشخیص دهد. درمان معمولاً شامل مدیریت علائم و جلوگیری از پیشرفت بیشتر بیماری است. در برخی موارد، ممکن است نیاز به جراحی برای برداشتن رسوبات کلسیم باشد. نفروکلسینوز می‌تواند پیشرفت بیماری کلیوی را تسریع کند. رژیم غذایی مناسب می‌تواند به جلوگیری از تشکیل رسوبات کلسیم کمک کند. تشخیص زودهنگام می‌تواند به حفظ عملکرد باقی مانده کلیه کمک کند.

17. تغییر در عادات دفع مدفوع

اگرچه کمتر رایج است، بیماری کلیوی گاهی اوقات می‌تواند بر عادات دفع مدفوع سگ تأثیر بگذارد. ممکن است سگ دچار یبوست یا اسهال شود. این تغییرات معمولاً به دلیل عدم تعادل الکترولیتی یا عوارض جانبی داروها ایجاد می شوند. درمان شامل مدیریت علائم و اصلاح علت اصلی است. رژیم غذایی با فیبر بالا می‌تواند به بهبود یبوست کمک کند. در صورت بروز اسهال، تامین آب کافی برای جلوگیری از کم آبی بدن ضروری است. تغییرات در عادات دفع مدفوع می‌تواند نشان دهنده پیشرفت بیماری کلیوی باشد. به تغییرات در عادات دفع مدفوع سگ خود توجه کنید و در صورت مشاهده هرگونه مشکل، به دامپزشک مراجعه کنید.

18. کاهش تولید ادرار (الیگوری) یا عدم تولید ادرار (آنوری)

در مراحل پایانی بیماری کلیوی، کلیه ها ممکن است قادر به تولید ادرار به میزان کافی (الیگوری) یا به طور کامل (آنوری) نباشند. این یک وضعیت اورژانسی است که نیاز به مراقبت فوری دارد. عدم تولید ادرار می‌تواند منجر به تجمع سموم در بدن و نارسایی چند اندامی شود. دامپزشک ممکن است برای تحریک تولید ادرار، از مایعات داخل وریدی و داروها استفاده کند. در برخی موارد، ممکن است نیاز به دیالیز باشد. کاهش یا عدم تولید ادرار نشانه ای از نارسایی حاد کلیوی است. درمان سریع و مناسب می‌تواند جان سگ شما را نجات دهد. تشخیص زودهنگام بیماری کلیوی می‌تواند به جلوگیری از این وضعیت کمک کند.